System EKO AB zaprojektowany przez mgr inż. Andrzeja Bartoszkiewicza to zaawansowany, choć niekompletny, model zarządzania gospodarką odpadami. Jego następca, system EKO AB369, rozwija te założenia, wprowadzając bardziej kompleksową strukturę, integrację różnych elementów oraz matematyczne podstawy optymalizacji. Niniejszy artykuł szczegółowo przedstawia kluczowe różnice między tymi dwoma podejściami, kładąc nacisk na ich praktyczne i teoretyczne fundamenty.

1. Podstawy matematyczne sortowania odpadów

W systemie EKO AB skupiono się głównie na stworzeniu lokalnych punktów recyklingu – pawilonów EKO AB. Z kolei EKO AB369 rozwija tę ideę, wprowadzając matematyczne podejście do sortowania odpadów, co umożliwia:

• Optymaliz​ację procesów segregacji:
• Dzięki analizie danych o składzie odpadów generowanych w różnych lokalizacjach możliwe jest zaplanowanie sortowania z uwzględnieniem zasad Pareto. Zgodnie z zasadą 80/20, większość wartościowych surowców wtórnych pochodzi z określonych frakcji, takich jak szkło, plastik PET i papier.
• EKO AB369 wprowadza algorytmy klasyfikacji, które przyspieszają identyfikację frakcji o największej wartości recyklingowej.
• Minimalizację błędów sortowania:
  • Dzięki modelom statystycznym system identyfikuje odchylenia w jakości segregacji w różnych punktach, co pozwala na szybkie wdrażanie korekt.

2. Logistyczna sieć recyklingu

W systemie EKO AB pawilony recyklingowe działają jako niezależne punkty zbiórki. Natomiast EKO AB369 tworzy sieć logistyczną, w której każdy element ma określoną funkcję:

• Pawilony EKO AB369:
  • Pełnią rolę punktów pierwszego kontaktu, gdzie mieszkańcy oddają odpady.
  • Są wyposażone w zaawansowane systemy monitoringu i analizy, umożliwiające rejestrowanie ilości i rodzaju dostarczanych surowców.
• Altany śmietnikowe jako element uzupełniający:
  • W systemie EKO AB369 altany śmietnikowe są zintegrowane z pawilonami, co pozwala na rozdział odpadów domowych od tych, które wymagają dodatkowej segregacji.
  • Dzięki tej współpracy system osiąga większą efektywność w obszarach o mniejszym natężeniu ruchu.
• Centra recyklingowe jako węzły sieci:
  • Wszystkie odpady trafiają do centrów recyklingowych, gdzie są sortowane z wykorzystaniem zaawansowanych technologii, takich jak czujniki optyczne i systemy sztucznej inteligencji.
  • EKO AB369 wykorzystuje modele transportowe do optymalizacji tras dowozu odpadów, co znacząco obniża emisję CO₂.

3. Metodologia rozmieszczenia infrastruktury

System EKO AB ograniczał się do lokalizacji pawilonów w miejscach o dużym natężeniu ruchu. Z kolei EKO AB369 rozwija tę koncepcję, stosując zaawansowane modele matematyczne do planowania rozmieszczenia infrastruktury:

• Analiza GIS (Geographic Information System):
  • System EKO AB369 wykorzystuje mapowanie przestrzenne do identyfikacji optymalnych lokalizacji pawilonów, altan i centrów recyklingowych. Czynniki brane pod uwagę to:
    • Gęstość zaludnienia.
    • Odległość do centrów recyklingowych.
    • Dostępność infrastruktury transportowej.
• Teoria grafów w planowaniu sieci:
  • Sieć logistyczna jest modelowana jako graf, gdzie węzłami są pawilony i centra recyklingowe, a krawędziami – trasy transportowe. Optymalizacja długości tras i minimalizacja kosztów transportu to kluczowe elementy systemu.

4. Banki Odpadów jako nowa filozofia recyklingu

System EKO AB369 wprowadza Banki Odpadów, które nie były częścią pierwotnego systemu EKO AB. Banki Odpadów to miejsca, w których mieszkańcy mogą deponować wyselekcjonowane odpady i otrzymywać za to korzyści, takie jak punkty lojalnościowe czy zniżki na usługi komunalne. Ta innowacja:

• Zwiększa zaangażowanie społeczne: Ludzie są bardziej skłonni do segregacji odpadów, gdy widzą bezpośrednie korzyści.
• Ułatwia monitorowanie jakości segregacji: Banki Odpadów mogą pełnić funkcję edukacyjną, informując mieszkańców o najlepszych praktykach recyklingowych.

5. Włączenie szkła do systemu EKO AB369

Jedną z istotnych innowacji w systemie EKO AB369 jest rozszerzenie zbiórki o frakcję szkła, która w tradycyjnych systemach kaucyjnych bywa pomijana. Włączenie szkła jest możliwe dzięki:

• Optymalizacji logistyki transportu szkła, które jest ciężkie i trudne do przetwarzania.
• Technologiom sortowania optycznego, które umożliwiają szybkie oddzielenie szkła o różnej barwie i jakości.

Podsumowanie

System EKO AB369 to nie tylko rozwinięcie założeń EKO AB, ale również przełom w podejściu do gospodarki odpadami. Dzięki matematycznym podstawom, integracji infrastruktury oraz innowacjom, takim jak Banki Odpadów, EKO AB369 oferuje kompleksowe rozwiązanie, które może stać się wzorem dla przyszłości recyklingu. To nie tylko system – to wizja zrównoważonej przyszłości, w której każdy odpad znajduje swoje miejsce w gospodarce obiegu zamkniętego.